รีวิวหนังสือ - เด็กน้อยโตเข้าหาแสง

       นอกจากหนังสือ "โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง" ที่ผมประทับใจมากแล้ว "เด็กน้อยโตเข้าหาแสง" เล่มนี้แนะนำว่าคนที่มีอาชีพครูควรอ่านเป็นอย่างยิ่งเช่นกัน หนังสือเล่มนี้กล่าวถึงการให้โอกาสเยาวชนที่เคยทำผิดพลาด จนต้องอยู่ในมุมมืดของสังคม เราจึงต้องเป็นแสงสว่าง (ซึ่งอาจจะเป็นแสงสุดท้าย) ที่นำพาออกจากความมืดมิดในใจของพวกเขา ไม่ให้กลับไปอีก และทำให้เขามีแสงสว่างภายในตนเอง มากพอที่จะส่งสว่างไปยังสังคมที่คอยแต่จะแสดงความมืดบอดอย่างเข้มแข็ง

      หนังสือเล่มนี้จะให้ข้อคิดที่สำคัญต่อผู้อ่านในการเป็นครู ที่มีหน้าที่อบรมบ่มเพาะและขัดเกลาให้นักเรียนหรือเยาวชนที่เคยทำผิดพลาดนั้นสำนึกต่อความผิด รู้จักให้อภัย และพร้อมจะกลับตัวกลับใจเป็นคนใหม่ที่สามารถอยู่ร่วมกับสังคมได้ แม้ว่าอาจจะถูกสังคมรอบข้างที่คอยซ้ำเติมต่อความผิดพลาดของเขาเหล่านั้นก็ตามเมื่อเขาได้มีโอกาสกลับเข้าสู่สังคมเดิมๆ แต่ครูผู้เป็นคนฉีดวัคซีนชั้นดีที่ทำให้พวกเขามีภูมิคุ้มกันทางจิตใจที่แข็งแกร่ง และจะไม่วกกลับไปทำในสิ่งที่เคยทำผิดพลาดต่อสังคมนั้นอีกต่อ เทคนิคทางจิตวิทยาต่างๆ ที่ป้ามลได้หยิบยกมาเป็นกรณีตัวอย่างจะทำให้ผู้อ่านเห็นภาพและเข้าใจวิธีการปฏิบัติต่อเยาวชน ให้พวกเขาได้เห็นว่าเราคือแสงสว่างอีกแสงหนึ่งที่อบอุ่น น่าเชื่อถือ และไว้ใจได้ ที่จะพาพวกเขาออกไปจากความมืดมิดจากก้นบึ้งของหัวใจอันน้อยๆ ของพวกเขา ให้เติบใหญ่ไปในทางแห่งแสงสว่างต่อสังคมในวันข้างหน้า 

"เด็กก็เหมือนต้นไม้ พวกเขาโตเข้าหาแสงเสมอ" 

ป้ามล (ทิชา ณ นคร)